Geclusterde woonvormen voor senioren

Doel van het onderzoek is na te gaan of bewoners van een wooncomplex voor senioren waarbij bewust wordt gekozen voor noaberschap, meer samen doen en meer naar elkaar omkijken dan bewoners van een wooncomplex waar noaberschap geen bewuste keuze is.

De respondenten van de wooncomplexen voor ouderen die bewust kiezen voor noaberschap zijn over het geheel genomen (nog) tevredener dan de respondenten van de andere wooncomplexen. Zij maken meer gebruik van de ontmoetingsruimte, hebben meer sociale contacten en minder last van eenzaamheid. Ook nemen zij vaker deel aan gezamenlijke activiteiten. Verder ontvangen zij vaker hulp van medebewoners en bieden zij ook vaker hulp aan. Tot slot vertrouwen zij er meer op dat medebewoners ook in de toekomst bereid zullen zijn andere bewoners inclusief henzelf hulp te bieden.

1. Wat voor ontmoetingsplekken en andere voorzieningen vinden de bewoners belangrijk en hoe worden die gebruikt?

2. Wat voor onderlinge sociale contacten hebben de bewoners en wat doen zij samen?

3. Hoe kijken de bewoners aan tegen noaberschap en hoe pakt dat uit in de praktijk?

4. Heeft het samenwonen binnen een geclusterde woonvorm voor ouderen waarbij bewust wordt gekozen voor noaberschap meerwaarde ten opzichte van samenwonen binnen een geclusterde woonvorm waarbij niet bewust wordt gekozen voor noaberschap, en zo ja, wat is die meerwaarde?

De resultaten worden benut binnen het langjarige onderzoek vanuit het Netwerk Vitaliteit.

Met dit onderzoek wordt een bijdrage geleverd aan kennisontwikkeling over hoe ouderen zo lang mogelijk prettig zelfstandig kunnen blijven wonen, met zo min mogelijk zorg door betaalde beroepskrachten.