'Veerkracht: documentaire over zwarte slavenhouders'

Een half jaar lang werkten drie studenten aan een documentaire voor de minor Medialism over een eigen onderwerp naar keuze. Op de vraag waarover de documentaire moest gaan wist derdejaars Communicatie student Daphne Caprino (23) wel een antwoord: iets in het buitenland en hopelijk iets waarin ze haar afkomst kon betrekken.

‘Ik ben deels Surinaams en ik ben stam af van tot slaaf gemaakte. Mijn vader had me verteld over het bestaan van zwarte slavenhouders. Ik vond het een raar fenomeen, maar ik kreeg het niet meer uit mijn hoofd. Toen ik ging googelen, kon ik er helemaal niets over vinden. Ik heb Yaïr en Ruben weten te overtuigen en we zijn begonnen met ons onderzoek.’, vertelt Daphne. 

Samen met haar groepsgenoten Ruben Brouwer (19) en Yaïr Leuwol (25) besloten ze vrijwel meteen om het groots aan te pakken: ze boekten een reis naar Suriname om daar de documentaire op te nemen. 'We hebben een huis gehuurd en hebben vijf weken gefilmd. We kwamen terug met een heel uitgebreid en complex verhaal en een enorme hoeveelheid materiaal.' 

Naast de historische aspecten wilden de documentairemakers uitleggen hoe het zit met de verbondenheid die Surinamers voelen met hun voorouders. ‘Dat leeft in Suriname veel sterker dan in Nederland. We wilden ook laten zien hoe veerkrachtig de mensen zijn. Hoe zij vanuit onderdrukking weer opveren. Er zijn meerdere lagen die we wilden uitleggen. Het is zo’n gecompliceerd verhaal. Er waren zoveel verschillende zwarte, gekleurde en witte slavenhouders. Een zwarte slavenhouder is niet per definitie goed of slecht.’ 

De boodschap van Daphne, Yaïr en Ruben is dat de geschiedenis nooit zwart-wit is. ‘Je kunt pas echt een oordeel of een mening hebben als je alle kanten van de geschiedenis kent’, vindt Daphne. ‘Het is belangrijk om goed te luisteren naar de andere kant, in dit geval de onderbelichte kant van de geschiedenis. Open minded, zonder direct te oordelen. Dat zouden meer mensen moeten doen. Ook als je kijkt naar de excuses die de Nederlandse regering maakt voor het slavernijverleden, is dit heel relevant. Wij waren op het moment van de excuses in Suriname. We kregen daardoor niet alleen het Nederlandse perspectief mee, maar ook het Surinaamse. Het was niet zo gepland, maar de timing kwam wel erg goed uit.’ 

Naast het doel van de documentaire om antwoord te geven waarom en hoe het kan dat er zwarte slavenhouders waren, was het doel ook om het onderwerp bespreekbaar te maken.  ‘Als mensen over alle informatie beschikken, weten ze ook dat het niet controversieel hoeft te zijn. Het is een heel gevoelig onderwerp, maar de mensen die we hebben gesproken waren er heel open over. Met de documentaire willen we over de slavernij vertellen vanuit het perspectief van de Surinamers. Een perspectief dat we eigenlijk niet genoeg horen in Nederland.'  

Benieuwd naar de documentaire? Klik dan op de video hieronder: