‘Met mijn hulp kan de fabriek hun stankprobleem oplossen’

Mensen die in de buurt van een fabriek wonen kunnen wel eens overlast ervaren. Zo ook omwonenden van een fabriek in Franeker, die een onbekende stank verspreidde. Student Chemische Technologie Jesse Visser spoorde de oorzaak van de stank op en leverde oplossingen aan om het probleem op te lossen.

Tijdens processen in een fabriek kunnen bedrijven tegen allerlei problemen oplopen. Soms werkt een reactor niet mee, een andere keer valt de opbrengst tegen. Om dit soort problemen op te lossen bestaan er instellingen zoals het Centre of Expertise Water Technology (CEW) in Leeuwarden. Deze instelling helpt fabrieken die problemen hebben met alles wat met water te maken heeft.

Een fabriek in Franker is één van hun cliënten. Deze fabriek zet papierpulp om in eierdoosjes, maar dit proces verspreidt ook een stank door de omgeving. ‘Verschillende omwonenden hadden al geklaagd over de geur die uit de fabriek kwam’, vertelt Jesse. ‘Dus ik mocht tijdens mijn stage uitzoeken waar deze stank vandaan kwam, wat het was en natuurlijk hoe het opgelost kon worden.’

Samen met zijn collega’s ploos Jesse het hele proces uit, op zoek naar mogelijke oorzaken. Hij bezocht daarvoor eerst de fabriek, om een goed beeld te krijgen van het proces en het probleem. ‘Het rook daar inderdaad niet heel lekker. Ik snap wel dat de omwonenden klaagden.’ Uiteindelijk bleek het te liggen aan vluchtige moleculen in het proceswater, waaronder vetzuren: ‘Tijdens de productie worden de eierdoosjes gedroogd, en dan verdampt niet alleen het water maar ook de vetzuren. Die ruiken niet bepaald lekker.’

Toen het probleem eenmaal duidelijk was, kon Jesse op zoek naar oplossingen. Dit resulteerde in een rapport met 7 technieken die de stank zouden kunnen verhelpen. ‘We geven alleen advies en we weten niet hoeveel geld zo’n bedrijf precies heeft, dus hebben we ze verschillende opties gegeven die meer of minder kosten.

En nu is het aan de fabriek om de oplossing te kiezen. ‘Ik weet natuurlijk niet zeker of ze onze oplossingen echt gaan gebruiken. Maar ik kan me voorstellen dat ze wel iets moeten doen omdat de buurtbewoners er echt last van hebben. En het is wel een gaaf gevoel dat ze dan mijn werk kunnen gebruiken om het probleem op te lossen.’

Hoewel deze stage erg goed beviel, weet Jesse nog niet of hij uiteindelijk echt deze onderzoekskant op wil. ‘Ik vond de sfeer in dit bedrijf wel heel leuk, dat sprak me erg aan. Maar volgend jaar moet ik nog een afstudeeropdracht doen, en dan wil ik graag in een echte fabriek doen zodat ik die kant van het werk ook leer kennen. En dan heb ik nog genoeg tijd om de knoop door te hakken.’