‘Ik mocht werken in een speeltuin voor een chemisch technoloog’

Eiwitten zijn een belangrijk onderdeel van onze dagelijkse voeding, en om deze eiwitten te maken gebruiken fabrieken een uitgebreid proces. Dit proces wordt nog altijd verder verbetert, en daarom werkte Alison Bolhuis, derdejaars student Chemische Technologie, aan het optimaliseren van een testinstallatie in een proeffabriek.

Eiwitten zitten van nature in veel dingen die we eten, maar we gebruiken ze tegenwoordig ook in allerlei producten zoals vleesvervangers, medicijnen en sportdrankjes. Het Groningse bedrijf Avebe haalt deze eiwitten uit aardappelen en verkoopt ze aan andere bedrijven die deze producten maken. Om dit proces verder te ontwikkelen en te verbeteren, bouwden ze in hun proeffabriek een mini-variant van een sproeidroger.

Het was aan Alison om deze mini-sproeidroger werkend te krijgen. ‘De sproeidroger is de laatste stap in het maken van de eiwitten. Het eiwit zit eerst opgelost in water, en met deze machine kun je er in één stap poeder van maken. Maar je kunt er nog wel mee spelen, en bijvoorbeeld grote of kleine poederdeeltjes maken, afhankelijk van je instellingen. En voor ze die instellingen gaan testen op het grote apparaat, willen ze dat in deze proeffabriek eerst uitproberen.’

Hoewel de sproeidroger in de proeffabriek veel kleiner is dan het origineel, was hij alsnog bijna twee verdiepingen hoog. Dat was voor Alison best spannend, maar ook heel gaaf: ‘Hij was gloednieuw, en ik werd gewoon vrij gelaten om met zo’n gigantisch apparaat te gaan spelen, en te kijken wat er gebeurde als ik bepaalde instellingen veranderde. Het was echt een speeltuin voor een chemisch technoloog.’

Het werk gaf Alison een goed beeld van haar toekomstige werk. ‘Het voelde niet meer als school, maar echt als werk. Dat was wel even wennen, maar ook wel heel fijn dat ze me het vertrouwen gaven om mijn eigen beslissingen te nemen.’ Dat ging gelukkig grotendeels goed. ‘Ik heb de machine niet kapot gemaakt! Er trilde alleen een keer een slangetje los, dus toen waaide het poeder de fabriek in en moesten we ontruimen. Maar ik heb het ook zelf weer opgeruimd.’

Uiteindelijk wist Alison de optimale instellingen te vinden, en schreef ze een uitgebreide handleiding. ‘Als iemand nu iets wil testen, kunnen ze eerst in mijn handleiding kijken welke instellingen ik ze aanraadt, en van daaruit verder onderzoeken of ze nog iets moeten aanpassen.’

Of ze in de toekomst ook op dit gebied wil werken weet ze nog niet. ‘Ik ben nog erg aan het ontdekken welke vakgebieden ik het leukst vind. De voedingsindustrie is wel interessant, maar de cosmetische industrie spreekt me ook wel aan. Gelukkig zie ik dat veel chemisch technologen verschillende banen hebben gehad en op verschillende projecten werken, dus er is nog tijd genoeg om dat uit te vinden.’