‘Bioafval kan een duurzaam alternatief zijn voor katoen’

De huidige kledingindustrie is niet bepaald duurzaam, en de materialen die wij voor onze kleding gebruiken kosten veel water en energie. Dat moet beter kunnen, dacht vierdejaars student Chemie Daniël Vaas. Hij liep stage bij Studio Tjeerd Veenhoven, een bedrijf dat duurzame design producten ontwikkeld, en werkte daar aan een nieuw soort textiel, gemaakt van cellulose uit hout.

Veel van onze kleding bestaat uit katoen, een plant die veel water opzuigt. Het produceren van katoen voor één spijkerbroek kost maar liefst 7500 liter water, en dan wordt er ook nog 500 liter water gebruikt bij het verwerken van het materiaal. De industrie is daarom dringend op zoek naar duurzamere alternatieven, het liefst bronnen die ook geen landbouwgrond in beslag nemen. Daniël zocht tijdens zijn stage de oplossing in houtafval en algen.

‘Een van de alternatieven voor katoen is cellulose uit bioafval. Cellulose zit in bijna alle planten, en tijdens mijn stage heb ik gekeken of we deze stof uit houtafval kunnen halen en er sterke draden van konden maken. Dit is niet zo makkelijk, want om dunne draden te spinnen moest de cellulose opgelost worden, en het lost van zichzelf niet goed op.

Om de dunne draden te spinnen maakte ik gebruik van een machine genaamd de dry-jet wet spinner. Je stopt de cellulose-oplossing en nog wat hulpstoffen in die machine, en dan spuit het de mix door een klein gaatje. De vloeistof is vrij dik, een beetje de structuur van honing, en door de manier van het spuiten vormen de cellulose moleculen een soort draadje. Volgens wordt het draadje door een waterbad gehaald waardoor oplosmiddel uit het draadje gewassen wordt.

Ik vond het erg leuk om aan dit project te werken, en ik had ook veel vrijheid om zelf het apparaat en de omstandigheden aan te passen tot het lukte. Uiteindelijk is het ons gelukt om echt een stevig draad te maken. Het bedrijf gaat er nu mee verder, en ze willen het verder optimaliseren en opschalen zodat we het uiteindelijk misschien wel echt in de industrie kunnen gebruiken.

Ik heb er wel vertrouwen in dat dit proces echt verschil kan gaan maken, want volgens de theorie kun je het zelfs sterker maken dan katoen. Dus de kleding kan met deze grondstof op een duurzamere manier gemaakt worden en waarschijnlijk ook nog langer mee gaan. Ik ben ook blij dat ik hieraan heb kunnen bijdragen, want ik vind duurzaamheid erg belangrijk en ik hoop dat ik na mijn studie ook echt kan bijdragen aan een duurzamere wereld.’