'Die sociale kant, dat had ik niet verwacht zó interessant te vinden'

Toen Catrinus Kingma vijf jaar als projectcoördinator werkte bij een projectmanagementbureau, besloot hij dat het tijd was voor iets anders. Inmiddels is hij projectleider bij Vastgoed van het Facilitair Bedrijf van de Hanze én student Sociaal-Ruimtelijk Transitiemanagement.

Hoe een projectleider vastgoed zich verder ontwikkelt via de master Sociaal-Ruimtelijk Transitiemanagement. Catrinus: “Ik kreeg via mijn werkgever de kans om weer te gaan studeren. En deze master paste precies: op het snijvlak van de sociale kant en de ruimtelijke.”

Van technisch en praktisch naar sociaal en verbindend
Na een opleiding HBO Bouwkunde en verschillende technische cursussen zocht hij meer verdieping. “De opleidingen die ik eerder deed waren vooral inhoudelijk en technisch van aard. Maar de sociale kant miste nog. Deze master brengt die twee werelden bij elkaar.”

Dat blijkt ook in zijn werk. “Als projectleider zit je vaak met architecten, aannemers en adviseurs aan tafel. Dan gaat het al snel over techniek, planning en uitvoering. Maar uiteindelijk doen we het voor de gebruikers – en het is waardevol om hun perspectief echt mee te nemen in het proces.”

Onderzoek naar dakloosheid en toekomstbestendige zorg
In de eerste module werkte Catrinus aan een project over dakloze arbeidsmigranten. “We hebben veel gelezen, interviews gehouden met betrokken organisaties, en zijn op bezoek geweest bij het Leger des Heils in Eindhoven. Op basis daarvan hebben we een woonconcept ontworpen dat aansluit bij de situatie van deze doelgroep. Ik vond het mooi om met deze opdracht bij te dragen aan een maatschappelijke uitdaging, maar ook aan een genuanceerder beeld van arbeidsmigranten die een waardevolle rol in de economie vervullen.”

De tweede module richt zich op de zorg. “Dat is voor mij een heel nieuwe sector. Ik lees veel en voer gesprekken met mensen uit het werkveld. Je ziet hoe de zorgvraag blijft groeien door vergrijzing en hoe mensen steeds ouder – maar ook ongezonder ouder – worden. Tegelijkertijd neemt het aantal mensen dat in de zorg werkt juist af. We hebben nu de opdracht om een woonvorm te ontwikkelen die zowel de gezondheid van patiënten bevordert als de druk op de zorg vermindert. Een flinke uitdaging.”

Studie, werk en privé in balans houden
De grootste uitdaging ligt voor Catrinus niet in de inhoud, maar in het vinden van balans. “Ik werk vier dagen, heb één studiedag, en ben daarnaast vaak ’s avonds of in het weekend met de studie bezig. Dat vraagt wel om keuzes – bijvoorbeeld minder afspreken met vrienden of minder sporten.”

De hybride vorm van de opleiding helpt wel. “De online lesdagen schelen reistijd en geven ruimte om verder te werken aan opdrachten. Tegelijkertijd vind ik de fysieke bijeenkomsten leuker vanwege de interactie. Die afwisseling werkt voor mij goed.”

Anders kijken naar ruimtelijke vraagstukken
De opleiding verandert zijn manier van kijken. “Ik let nu bewuster op de sociaal-ruimtelijke context van grote opgaven. Neem de energietransitie: daar draait het vaak om technische oplossingen – zoals het plaatsen van windturbines – maar minder om de gevolgen voor mensen die er vlakbij wonen. Tijdens een presentatie over Griekenland van onze docent Ifigenia Psarra zagen we voorbeelden van eilanden waar het landschap ingrijpend is veranderd om ruimte te maken voor windmolens. Je ziet datzelfde gebeuren in Noordoost-Groningen. Daar staan turbines soms letterlijk in iemands achtertuin. Dit is een perfect voorbeeld van waar je meer aandacht zou moeten schenken aan de menselijke kant.”

Wat hij over zichzelf leerde
“Ik focuste altijd meer op de technisch inhoudelijke kant, maar ik merk nu dat ik de sociale kant van deze thema’s eigenlijk minstens zo interessant vind.”

In één zin: wat is sociaal-ruimtelijk transitiemanagement?
“Omgaan met transities waarbij je een specifieke doelgroep centraal stelt in de ruimtelijke context."