Unesco Chair Futures Literacy

We gebruiken de toekomst elke dag: we voorspellen, we maken plannen en we dromen. De toekomst bestaat echter niet, ze bestaat alleen in onze verbeelding. Iedere keer dat we ons een voorstelling maken van het later-dan-nu, anticiperen we op basis van aannames. We staan hier echter zelden bij stil, terwijl hoe en waarom we anticiperen en welke aannames we hierbij doen een grote invloed hebben op ons denken en handelen in het heden. Futures Literacy, ontwikkeld vanuit UNESCO, is de vaardigheid ons hier bewust van te worden en zo onze toekomstbehendigheid te ontwikkelen: het kunnen verbeelden van verschillende toekomsten en deze als lenzen te gebruiken om anders naar het nu te kijken. Door onze verbeeldingskracht op te rekken en te begrijpen waar onze aannames vandaan komen, zijn we in staat om beter geïnformeerde beslissingen te nemen.

Futures Literacy Labs

Omdat de toekomst alleen bestaat in onze verbeelding, zijn al onze voorspellingen en beelden gebaseerd op aannames. Deze aannames zijn nuttig, maar zorgen ook voor blinde vlekken. In de zogenaamde Futures Literacy Labs (interactieve workshops waar we meerdere toekomsten verkennen) gaan we op zoek naar deze blinde vlekken en naar de overtuigingen die daar onder liggen. Door gebruik te maken van de collectieve wijsheid van een diverse groep, rekken we de verbeelding op en gaan we anders naar het nu kijken. Dit levert nieuwe vragen, nieuwe inzichten en nieuwe ideeën op. Workshops, trainingen en consulten geven we aan studenten, docenten, het werkveld, van lokaal tot globaal.

UNESCO Leerstoel

De focus van de Chair ligt op het onderzoeken hoe we anticiperen en het toepassen van het bestaande Futures Literacy Framework. In 2023 is de tweede termijn van de Chair ingegaan waarin we ons bezighouden met de volgende vraagstukken:

• Hoe kunnen we Futures Literacy als vaardigheid duurzaam (door)ontwikkelen?
• Hoe kunnen we Futures Literacy op meerdere verschillende manieren eigen maken en verdiepen? 
• Hoe kunnen we de impact vangen, op korte en lange termijn?
• Hoe kunnen we deze vragen zodanig onderzoeken dat we recht doen aan emergentie en complexiteit?