Onur Arslan promoveert op wand-wand en wand-vloer verbindingen in kenmerkende Groningse huizen

Hij mag zich sinds 27 november ‘doctor’ noemen. Onur Arslan, promovendus aan de TU Delft en onderzoeker bij Kenniscentrum NoorderRuimte van de Hanze, deed onderzoek naar het seismische gedrag van verbindingsdetails in typische Groninger traditionele huizen. Onur werkt binnen het lectoraat Aardbevingsbestendig Bouwen van lector Ihsan Bal.

Schade aan de structuur na aardbevingen laat zien dat muur instorting een van de meest voorkomende faalmechanismen is in ongewapende metselwerk (URM) gebouwen. Dit probleem is bijzonder kritiek in Groningen, waar lichte grondtrillingen het gevolg zijn van gaswinning. Het merendeel van de gebouwen in dit gebied zijn URM-gebouwen en waren niet ontworpen om aardbevingen te weerstaan. Een van de belangrijkste redenen voor instorting van muren is onvoldoende verbindingen tussen structurele elementen. Daarom is de beoordeling van verbindingen van URM-gebouwen in de provincie Groningen van groot belang geworden.

Onur Arlan’s promotieonderzoek “Experimental Characterisation and Mechanical Modelling of Connection Details in Traditional Groningen Houses” verbetert ons begrip van Groningse huizen op het gebied van structureel gedrag. Het zal ook de impact van versterkingsoplossingen op de seismische respons van bestaande gebouwen verbeteren, wat bijdraagt aan veiliger Groningse huizen. Het promotieonderzoek biedt een uitgebreid inzicht in het gedrag van verbindingen tussen structurele elementen, niet alleen voor URM-gebouwen in Nederland, maar ook in andere delen van de wereld.

Zijn onderzoek was verdeeld in drie fasen:

1.  inventarisatie en vaststelling van verbindingen binnen URM-gebouwen in het Groningse gebied
2. uitvoering van experimentele tests op de meest voorkomende verbindingstypologieën die waren. geïdentificeerd in de inventarisatiefase; deze tests vonden zowel plaats in het laboratorium van de Technische Universiteit Delft als ook bij BuildinG van de Hanze.
3. voorstel en validatie van mechanische en numerieke modellen aan de hand van de experimenten uitgevoerd in fase 2.

Onur zelf over zijn onderzoek: “Dit onderzoek verbetert de kennis over de verbindingen die zijn aangebracht tussen wanden onderling en tussen wanden en vloer, wat dient om ontwerp- en beoordelingsmethoden te verbeteren, evenals het identificeren van adequate retrofit-interventies. Dit onderzoek draagt bij aan een beter begrip van typisch Groningse huizen. Bovendien kan de mechanische en numerieke modelleringsbenadering eenvoudig worden overgenomen door praktiserende ingenieurs die verbindingen nauwkeuriger willen modelleren bij het beoordelen van URM-structuren tegen aardbevingen.”