Waarom schaft de Academie voor Verpleegkunde in 2024 de numerus fixus af?

De zorg staat onder druk. Er zijn grote tekorten van goed opgeleide verzorgenden en als we niets doen dreigt de zorg vast te lopen, ook in Noord-Nederland. Om te helpen dit te voorkomen, schaft de Academie voor Verpleegkunde vanaf 2024 de numerus fixus af.

Er zijn tekorten van goed opgeleide verzorgenden, MBO-V en HBO-V, maar ook de organisatie van de zorg moeten we onder de loep nemen met elkaar. In het IZA akkoord is opgenomen dat we samen moeten werken aan goede, toegankelijke en betaalbare zorg. Als we niets doen dreigt de zorg vast te lopen. We moeten dus met elkaar aan de slag om de zorg toekomstbestendig te maken (IZA akkoord, 2022). Als Academie voor Verpleegkunde voelen wij de maatschappelijke verantwoordelijkheid om samen met het werkveld, zoveel mogelijk goede verpleegkundigen op te leiden voor het Noorden.

De Hanzehogeschool heeft daarom besloten om met de start van schooljaar 2024-2025 geen numerus fixus meer te hanteren. De komende tijd gaan we gebruiken om samen met het werkveld te kijken hoe we vorm kunnen geven aan voldoende kwalitatief goede stageplekken. En hoe we door anders te kijken naar praktijkleren onze aankomende verpleegkundigen voldoende leermomenten kunnen bieden. Jacqueline Beverwijk, dean Academie voor Verpleegkunde: “Wij voelen onze maatschappelijke verantwoordelijkheid om, samen met het werkveld, zoveel mogelijk goede verpleegkundigen op te leiden voor het Noorden. Met het opheffen van de fixus van onze opleiding wordt de samenwerking met ons werkveld alleen maar belangrijker: het anders vormgeven van het huidige praktijkleren, het anders organiseren van de zorg en samen kijken hoe we jonge professionals duurzaam kunnen binden en verbonden houden aan de zorg.”

Administratieve rompslomp

De praktijk is wel dat veel zorgpersoneel onder zwaardere omstandigheden werkt. De werkdruk is hoog en zorgprofessionals hebben te maken met veel administratieve rompslomp. Ook ervaren ze vaak te weinig autonomie in het dagelijkse werk. Dit leidt tot een relatief hoog ziekteverzuim en zorgprofessionals die vroegtijdig bij hun werkgever vertrekken. Hierdoor nemen de arbeidsmarktkrapte en de werkdruk nog meer toe. (IZA akkoord, 2022).

Gezamenlijke opgave

Hier ligt een gezamenlijke opgave vanuit onderwijs, onderzoek en het werkveld. Hoe organiseren we met elkaar duurzame inzetbaarheid van de professionals, met de focus op goede en toegankelijke zorg voor ons allemaal? Anneke Bueving-Tol, CNO/ voorzitter verpleegkundige staf Martini Ziekenhuis, onderschrijft deze gezamenlijke opgave. ‘Plezier en energie in het werk zijn belangrijke voorwaarden om de kwaliteit en beschikbaarheid van zorg in de toekomst te waarborgen. Alleen samen kunnen we zorgdragen voor voldoende kwalitatieve stageplekken en de studenten goed voorbereiden op hun rol als verpleegkundige professionals. Het binden en boeien begint al tijdens de opleiding en de stageperiodes waar de basis gelegd wordt.’

Vanuit de Academie van Verpleegkunde kijken we daarbij ook naar meerdere mogelijkheden voor passende leerroutes voor toekomstige verpleegkundigen. Zo hebben we naast onze bachelor een duale- en een deeltijdopleiding, hebben we een Master voor verpleegkundig specialisten en zijn we recentelijk een Fastswitch programma voor zij-instromers gestart.